Het zijn er dit jaar meer dan ooit: migranten die via Centraal-Amerika proberen de Verenigde Staten te bereiken. Alleen in augustus al 82 duizend, volgens de Verenigde Naties. Een getal dat verbijstering oproept na lezing van Solito van de Salvadoraanse auteur Javier Zamora, het verslag over zijn tocht naar 'la USA', een kwarteeuw geleden. Je zou willen uitschreeuwen: waarom is dit in vredesnaam niet allang gestopt?

Daarover zijn natuurlijk al vele analyses geschreven, met de politiek in de hoofdrol. Zeldzamer zijn de persoonlijke verhalen over de odyssee naar de VS, helemaal als het kinderen betreft. Solito is zo'n verhaal, en wat voor een.

Zamora begon te schrijven als eind-twintiger, alweer twee decennia wonend in de VS, na destructieve jaren van drank, drugs en seks. Zijn therapeut raadde hem aan 'tijd door te brengen' met de 9-jarige jongen die zonder zijn ouders - dus alleen, 'solito' in het Spaans - vanuit El Salvador naar de VS reed, voer en liep. Oftewel: hij moest zijn traumatische tocht voor eens en altijd verwerken.

Na een goed ontvangen dichtbundel, in 2017, is er nu deze 'memoir'. Die bevat geen analyse, maar slechts observatie, door de ogen van een kind. Dat is de grote kracht van dit boek. De 9-jarige Chepito, zoals zijn lotgenoten hem noemen, registreert simpelweg wat de politiek veroorzaakt. Na alle analyses maakt dat Zamora's verhaal des te schrijnender.

Uit het Engels vertaald door Lidwien Biekmann. Ambo Anthos; 400 pagina's; € 24,99.

Een persoonlijk verhaal over vluchten, (wan)hoop en in één klap volwassen worden. Op 9-jarige leeftijd maakt Javier Zamora een tocht van 5000 kilometer met een mensensmokkelaar en een paar wildvreemden. Van El Salvador via Guatemala en Mexico naar Amerika voor een hereniging met zijn vier jaar eerder gevluchte moeder en zijn vader, die hij zich amper kan herinneren. Het is een verslag van een bijna onmogelijke reis naar het land van de Big Macs en grote dromen, en tegelijkertijd een verhaal over medemenselijkheid, hoop en liefde die zich op de meest onverwachte momenten toont. Persoonlijk, verhalend en toegankelijk geschreven. Javier Zamora (1990) werd geboren in El Salvador. In 2017 publiceerde hij zijn poëziebundel ‘Unaccompanied'. ‘Solito' is zijn non-fictiedebuut.