Hoewel De Praagse connectie het schrijversdebuut van Christian De Coninck is, is dit niet zijn misdaaddebuut: De Coninck werkt zelf, net als zijn hoofdpersonage Stijn Goris, immers voor de Brusselse lokale politie. De knowhow van de auteur zorgt ervoor dat het boek erg realistisch geschreven is ? het werk bij de politie is immers niet zo mythisch en glamoureus als 'Pieter Aspe', 'Baantjer' en andere populaire reeksen doen uitschijnen. Stijn Goris is dan ook niet perfect, hij heeft geen plotse ingevingen die tot de oplossing van de misdaad leiden, en wat uniek is: hij maakt ook fouten. Deze roman is dan ook allesbehalve een typische misdaadroman. Wel vervalt de auteur makkelijk in het gebruik van erg technische termen, waardoor sommige feiten niet altijd makkelijk te begrijpen zijn.

De plot van het boek speelt zich af rond Goris en zijn (professionele) partner Stef Pauwels. Wanneer Goris een ontspannend weekend aan de Belgische kust doorbrengt, ziet hij voor zijn ogen een sportvliegtuigje neerstorten, met desastreuze gevolgen. Als hij de maandag daarop in Brussel op zijn werk bij de politie arriveert, blijkt dat hij het onderzoek naar het ongeval moet voeren, omdat de piloot in Brussel woonde. Op die manier wordt Goris in een draaikolk van gebeurtenissen meegesleurd, en stoot hij op een zaak van moord, bedrog, oplichting en kinderporno. Bovenop dat alles moet hij ook nog afrekenen met zijn eigen verleden.

Als lezer kom je niet meer te weten dan het hoofdpersonage, wat voor heel wat spanning zorgt. Extra spanning ontstaat ook omdat je het vertrouwen in alle personages (ook dat van Goris) verliest naarmate het verhaal vordert. Voor de rest is De Praagse connectie een complexloos boek dat op geen enkele manier pretendeert grote literatuur te zijn. Het is makkelijk te lezen, de stijl is duidelijk en helder en je kan het tijdens een dagje op het strand makkelijk uitlezen. [Raymond Detrez]

Een Brusselse politiecommissaris doet onderzoek naar een vliegtuigongeluk en komt daarbij op het spoor van een Russische maffiabaas die in kinderporno handelt. Het spoor leidt naar Praag en later naar Amsterdam. Uiteindelijk wordt de Rus gepakt en aan de VS uitgeleverd. Intussen is de commissaris verliefd geworden op een Tsjechische inspecteur; hoe dat afloopt wordt in het midden gelaten. De roman begint spannend, maar zakt snel in omdat alles van een leien dakje gaat. Doorgewinterde criminelen slaan meteen door, hun handlangers raken meteen in paniek als de politie verschijnt en bekennen snikkend alles, de Tsjechische vrouw kruipt meteen bij de Belg in bed, enz. De roman moet enige diepgang krijgen doordat de commissaris in zijn jeugd zelf misbruikt is maar die passages zijn eerder larmoyant dan overtuigend. Het is ook heel eenvoudig, om niet te zeggen kinderlijk, geschreven en af en toe lijkt het op een jongensboek (als we even afzien van het onderwerp). Het Nederlands is matig en doorspekt met zinloos Engels: ‘I believe you’, ‘See ya’, ‘Yep’. Paperback met normale druk.